Προβληματισμοί για την παρέλαση στην πόλη μας!

Πολύ ωραία ήταν όλα χτες, Κυριακή 25 Μαρτίου. Η δοξολογία, η κατάθεση Στεφάνων και η παρέλαση!
Παρ' όλα αυτά μήπως πρέπει όλοι μας, σαν δημότες της Θήβας να προβληματιστούμε - όπως άλλωστε γράφει κι ο τίτλος - με κάποια πράγματα που συμβαίνουν στις Εθνικές Επετείους, τα ξέρουμε όλοι και είναι κοινό μυστικό;
Όπως χτες για παράδειγμα, που μερικές λεπτομέρειες "χάλασαν" τη μεγαλοπρέπεια της ημέρας. Την ώρα της επίσημης δοξολογίας κι ενώ υπήρχε αστυνόμευση, κάποιος συμπολίτης μας, ο οποίος έμαθα ότι αντιμετωπίζει προβλήματα "υγείας", χωρίς να τον εμποδίσει κανείς έφτασε μέχρι την Ωραία Πύλη της εκκλησίας και αναγκάστηκαν οι άνθρωποι του Ναού με ευγένεια να τον οδηγήσουν να καθίσει, γιατί ο άνθρωπος φαινόταν εκείνη την ώρα να βρίσκεται σε μία σύγχυση.
Εν συνεχεία τα θέματα δεν σταμάτησαν εκεί.
Το σκηνικό συνεχίστηκε έξω και μπροστά στο Ηρώο.
"Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν ονόματα νεκρών Ηρώων εκεί";
Την ώρα της προετοιμασίας, λοιπόν, εμφανίατηκαν τέσσερα καλοκάγαθα υπεμεγέθη σκυλάκια, τα οποία κάθισαν μπροστά στο μνημείο και πάλι άνθρωποι του Ναού τα απομάκρυναν. Δε φταίνε, προς Θεού, τα σκυλάκια αλλά αυτό δείχνει ότι και σε αυτόν τον τομέα φροντίδας για τα αδέσποτα, υπάρχουν ελλείψεις.

Φτάνουμε τώρα στην κατάθεση Στεφάνων. Για ιστορικούς λόγους, θέλω να υπενθυμίσω στους παλαιότερους και να γνωρίσω στους νεότερους ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια την παραμονή των Εθνικών Εορτών κατέθεταν σχολεία, σύλλογοι και όλοι οι αντίστοιχοι φορείς της πόλης. Ανήμερα κατέθεταν ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, ο τότε Νομάρχης - αντίστοιχα Περιφερειάρχης σήμερα - ή εκπρόσωπός του, ο Στρατιωτικός Διοικητής Κ.Ε.Π.Β Θηβών, ο Διοικητής της 114 Πτέρυγας Μάχης και ο Αστυνομικός Διευθυντής.
Ερώτηση: Μήπως θα έπρεπε αυτή η τάξη να επανέλθει;
Όσαν αφορά, βέβαια την Παρέλαση αυτή καθ' εαυτή, ας σκεφτούμε όλοι και ας μάθουμε να μιλάμε με ειλικρίνεια. Πρωτίστως, στον εαυτό μας.
Είχαν συνειδητοποιήσει τα νέα παιδιά τι έκαναν ή η ισοπέδωση της εποχής μας, έχει περάσει κι εκεί; Μήπως φταίμε όλοι;
Θα ήθελα όμως να σταθώ σε κάτι πολύ θετικό της χθεσινής ημέρας, για να μη φανεί ότι γκρινιάζω συνέχεια. Στην Πανηγυρική ομιλία της κυρίας Ειρήνης Κάρλου, Φιλολόγου του 1ου ΓΕ.Λ. Θήβας, στο οποίο και φοίτησα, αλλά δεν είχα τη χαρά να με διδάξει, η οποία αναφέρθηκε με σαφήνεια και ακρίβεια στα ιστορικά γεγονότα δίνοντας το στίγμα, που είναι αναγκαίο για την εποχή μας και είναι η ομοψυχία και η ενότητα, που χρειαζόμαστε σαν έθνος και σαν λαός σήμερα.
Κλείνοντας, δεν έχω διάθεση ούτε αντιπολίτευση να κάνω ούτε συμπολίτευση όμως. Ωστόσο πιστεύω ότι αυτή η πόλη έχει την ανάγκη της αγάπης απ' όλους μας. Γι' αυτό και καταθέτω αυτές τις σκέψεις στην προσπάθεια να βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι στο "κτίσμα αγάπης" για την πόλη.